Hendrik Verburg en zijn Poolse vrouw Olga Gottzmann komen in 1939 vanwege de oorlogsdreiging vanuit België naar Nederland. Ze vestigen zich even in Hilversum en gaan vandaar op zoek.
Nunspeet lokt hen: het kunstenaarsdorpje staat bekend als vriendelijk en de omgeving met bos, heide en pittoreske dorpjes leent zich uitstekend voor het maken van tafereeltjes.
In Nunspeet huren vanaf 29 januari 1940 de woning F.A. Molijnlaan 23 van de dames Lindenhoom. Verburg en zijn vrouw hebben er tot 1972 gewoond.

Hendrik Verburg is de zoon van een dominee en heeft zijn geloof altijd behouden. Dat blijkt later ook uit gedichten die hij schrijft. Op school voelt hij zich al snel tot tekenen aangetrokken. Hij neemt lessen in Leeuwarden en behaalt in Amsterdam de akte Tekenen L.O.
Van 1913 tot 1916 werkt Hendrik Verburg voor zichzelf als tekenaar in Holwerd. Zijn vader vindt dat hij toch eens écht moet gaan werken en dat leidt tot een reis naar Amerika, samen met Peter Verburg, een broer van Hendriks vader.

Van werken komt het niet. Verburg neemt de vrijheid en zwerft door Amerika, Panama en Canada. Volgens Klaas Roodenburg is er geen (teken)werk uit de Amerikaanse jaren bekend.
In 1922 keert Verburg terug en vestigt hij zich in Den Haag. Daar begint hij naast tekenen ook met schilderen.

In de tussentijd leert Verburg zijn Poolse vrouw kennen. Na een tijdje in Arnhem gewoond te hebben, gaan ze naar België.
Vandaar werkt Verburg ook vaak in Nederlands Limburg.